Hugmyndafræði hefur verið óvenjulega áberandi í opinberri umræðu þessa vikuna, meðal þingmanna, embættismanna og þeirra sem berjast fyrir réttindum fólks. Skipting auðs í samfélaginu byggir á raunverulegri hugmyndafræði og skipting arðsins af auðlindum þjóðarinnar byggist einnig á hugmyndafræði. Forsíðugrein vikunnar sýnir hvernig greina má á faglegan hátt afleiðingar af kvótakerfinu og breytingum þess.

Viss hætta er á því að hugmyndafræðin sem liggur að baki peningastefnunni sé að hluta til gengin sér til húðar. Væntingar og spár virðast ekki fara saman við raunveruleika talnanna, svo sem sjá má í síðari grein vikunnar.

Vald peningastefnunefndar er mikið og hefur áhrif á lífskjör fólks, sérstaklega þeirra sem leigja íbúð með verðtryggðum samningi og fólks með miklar húsnæðisskuldir. Samhliða sögulega háum raunvöxtum þá koma fram upplýsingar um að sparnaður aukist og sé auðveldari hjá fjórum fimmtu hlutum þjóðarinnar. En sá fimmti er líklegast sá sem valdið bitnar mest á.

Áhugavert samtal um vaxtarplan til næstu tíu ára átti sér stað í gær á vegum leiðtoga ríkisstjórnarinnar með hagsmunaaðilum úr bæði atvinnulífi og verkalýðshreyfingu undir yfirskrift áforma um atvinnustefnu sem er unnið að nú um stundir.

Það virðist vera komið að vissum vendipunkti í samfélagsumræðunni þar sem ræða má nú um hvernig samfélagi við viljum búa í, eins og Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra nefndi í lok ofangreinds samtals. Loks er skýrt að hagvöxtur undanfarinna ára hefur falist í miklu magni með miklu álagi en alls ekki raunverulegri aukningu á mann. Þeim hagvexti hefur hins vegar fylgt innflutningur á stéttaskiptingu.

Líkt og Sólveig Anna Jónsdóttir formaður verkalýðsfélagsins Eflingar bendir reglulega á, bæði á ofangreindum fundi og í Morgunútvarpi Rásar 2 í gær þá er fólk ekki bara vinnuafl og hávaxtastefnan virðist farin að kynda undir ólgu á vinnumarkaði. Jafnvægið í efnahagslífinu og hinn samfélagslegi stöðugleiki byggir á því hvernig takast muni að leysa úr þeirri ólgu.