Bókin Samfélag eftir máli segir sögu skipulagsgerðar í Reykjavík og í völdum bæjum og þorpum á Íslandi. Megin viðfangsefni hennar er á sviði borgarskipulags, arkitektúrs og borgarhönnunar. Fjallað er um hið byggða umhverfi (e. built environment) í víðu samhengi en einkum það sem er úthugsað, skipulagt og hannað af sérmenntuðum fagmönnum undir stjórn opinberra yfirvalda. Í tíma afmarkast sögusviðið aðallega við þróun þéttbýlis eftir að hin alþjóðlegu skipulagsfræði og módernisminn í arkitektúr tóku að hasla sér völl í kringum aldamótin 1900.

Þegar fjallað er um fræðin um skipulag bæja og borga í samtímanum er óhjákvæmilegt að grafast fyrir um eðli og tilurð þéttbýlismyndunar í hinu stóra sögulega og samfélagslega samhengi; hversu margbrotið fyrirbæri borgin og þéttbýlið er og þýðingu þess sem hreyfiafls í þróun mannlegs samfélags. Vikið er sérstaklega að borgarmyndun og iðn- og markaðsvæðingu samfélaga á Vesturlöndum á 19. öldinni, þegar grundvöllur nútímasamfélagsins varð til. Tilurð húsnæðismála, þróun nútíma heimilishátta og fjölskyldulífs, neyslumenningar og tísku, atvinnuhátta, samgangna og veitukerfa og heilbrigðismála fá því sína umfjöllun í bókinni og almennt félagsfræði og hagfræði borgarinnar og þéttbýlismyndunar.

Þverfræðilegri nálgun við ritun bókarinnar

Að gerð skipulags koma ávallt margar fagstéttir og sérfræðingar og rannsóknir á borginni og þéttbýlinu eru stundaðar innan fjölmargra háskóladeilda. Hinn þekkingarfræðilegi grundvöllur er því víðfeðmur og ef …