Við búum berskjölduð úti í miðju Atlantshafi og veður gerast válindari bæði í eiginlegri merkingu ofan frá samkvæmt veðurfræði og neðan frá í jarðfræðilegum skilningi en einnig í landfræðilegri stjórnmálalegri (e. geo-political) greiningu eins og reglulega er fjallað um hér í vikuritinu. Forsíðugrein vikunnar fer vandlega yfir náttúruvá hérlendis og hví hún sé að aukast. Mikilvægt er að greina hugtök vel á válegum tímum sem nú. Váin (e. hazard), áhættan (e. risk) og óvissan (e. uncertainty) eru samhangandi lykilatriði.

Líkt og allt benti til og nefnt var í sálmum síðustu viku, þá hefur Danmörk lýst því yfir að hafa orðið fyrir árás af hernaðarlegum toga. Í orðum danska forsætisráðherrans Mette Frederiksen í viðtali við Financial Times nú í vikunni var það skýrt í evrópsku samhengi. En á þriðjudaginn voru allir herforingjar Bandaríkjahers kallaðir saman til að hlýða á sögulegar ræður forseta og varnarmála- eða hernaðarmálaráðherra Bandaríkjanna. Sú stigmögnun orðræðu vígvæðingar beggja vegna Atlantshafsins hlýtur að vera helsta umræðuefni fundar þjóðaröryggisráðs okkar sem loks kemur saman í dag.

Indland er eitt þeirra landa sem mikilvægt er að huga vandlega að í heimshagkerfinu. Benda má á áhugaverðar umfjallanir um það í tímaritinu Foreign Policy og hjá stofnuninni Institute for New Economic Thinking. Síðari greinin í blaði vikunnar fjallar um öflugt vaxandi innkomu indverskt vinnuafls á íslenskan vinnumarkað og vandkvæði með opinberan stuðning og upplýsingar þar að lútandi.

Nýútkomin skýrsla Vörðu dregur einnig fram alvarlegt misræmi á vinnumarkaðnum, sérstaklega varðandi aðflutta. Tölur um mælt atvinnuleysi sem Hagstofan birti í vikunni sýna það komið upp í 5,3% og mun hærra hjá körlum þó skráð atvinnuleysi hjá Vinnumálastofnun sé óbreytt í 3,4%. Hvorug talan tekur þó mið af gjaldþroti flugfélagsins Play sem lagði upp laupana í vikunni. Mælingar á óvissu eru nú mikilli óvissu háðar, eins og nýleg greining Alþjóða gjaldeyrissjóðsins dregur vel fram.