Þau mæðgin eru nýlega komin frá Feneyjum þar sem sýning þeirra var opnuð í síðasta mánuði, en hún stendur fram í nóvember þannig að lesendur sem fara til Ítalíu á næstunni ættu ekki að láta íslenska sýningarskálann fram hjá sér fara. Aðrir munu geta fengið að sjá sýninguna hérlendis í Listasafni Reykjavíkur, þegar hún kemur heim í janúar.

Talsvert hefur verið fjallað um Lavaforming-sýninguna í fjölmiðlum hér og ekki síst í alþjóðlegum miðlum, þannig valdi til dæmis Financial Times íslenska skálann einn af þeim fimm mikilvægustu til að skoða á Tvíæringnum í ár, auk þess sem fagtímarit hafa einnig skrifað um frumleika íslenska skálans. Nánar má lesa um teymið að baki og verkefnið sjálft á vef Hönnunarmiðstöðvar en með þeim Arnari og Arnhildi mynda Björg Skarphéðinsdóttir, Sukanya Mukherjee, Jack Armitage og Andri Snær Magnason það, auk fleiri hönnuða og ráðgjafa.

Nýjungar í arkitektúr

Það birtist ákveðin stöðutaka á nýsköpun í hönnun á sýningum eins og Feneyjatvíæringnum. Samhliða stöðugri þróun í arkitektúr líkt og í öðrum hefðbundnum greinum þá leggur húsnæðisvandinn víða um heim aukið álag á fagið. Þá er í heiminum í dag visst sambland af ógnar- og upplausnarástandi þar sem verið er að brjóta niður byggingar. Síðast en ekki síst er það vel þekkt að byggingariðnaðurinn leggur mjög mikið af mörkum til kolefnissporsins og hið slæma ástand umhverfismála kallar eftir algerri endurhugsun í því ljósi. Loks er arkitektúr á vissan hátt flæðandi á mörkum þess að vera listgrein og praktískt fag en þarf að vera hvort tveggja …